Beleidsplan

Hieronder volgt een verkorte versie van ons beleidsplan 2023-2025.

Of download het volledige Beleidsplan 2023-2025 (pdf), inclusief Communicatieplan.

Beleidsdoelstellingen voor 2023-2025 

  • het voeren van strategische rechtszaken (proefprocessen en class-actions); 
  • ijveren voor betere wet- en regelgeving (ook indirect, door het ondersteunen van initiatieven van anderen); 
  • ijveren voor betere handhaving van de bestaande wet- en regelgeving (o.a. al gerealiseerd in het overleg met de VVD-Tweedekamerfractie, dd 13-04-’22);
  • activistisch optreden om te voorkomen dat onrechtmatige content op porno-websites wordt gepubliceerd;
  • het creëren van bewustwording – door het genereren van media-aandacht voor onze juridische procedures en het publiceren van opiniestukken.

Langetermijnbeleid

Op termijn wil de stichting het volgende bereiken:

1. Dat er een superspoedprocedure bij één centrale rechtbank in Nederland komt, waarbij een rechter het verzoek om compromitterende content offline te halen binnen 24 uur (of liefst nog sneller) beoordeelt.

Merk op dat deze beleidsdoelstelling misschien te hoog gegrepen is. Een alternatief zou kunnen zijn: een jaarlijkse steekproef door de AP (Autoriteit Persoonsgegevens), plus boete.

2. Dat de privacy van slachtoffers in rechtszaken gemaximaliseerd wordt. Voorkomen moet worden dat de slachtoffers opnieuw in de media verschijnen (met naam en toenaam, hun compromitterende beelden, etc.) omdat dat tot extra leed kan leiden.

Een voor de hand liggende oplossing is ‘behandeling achter gesloten deuren’. Maar dat is misschien bezwaarlijk, omdat de rechtsstaat gebaat is bij transparantie.

Volledige anonimisering van de gerechtelijke publicaties is echter wel het minste wat er zou moeten gebeuren. (In principe gebeurt dat al, door het weglakken van persoonsnamen. Maar het zou nog beter kunnen. Bijvoorbeeld door ook herleidbare bedrijfsnamen te verwijderen, of herleidbare beschrijvingen van omstandigheden.)

3. Dat er een volledige proceskostenveroordeling komt in dit soort zaken, dus inclusief de eigen advocaatkosten. Omdat het anders voor individuele personen onredelijk duur wordt, en daarmee beperkend, om het tegen (grote) mediaondernemingen op te nemen.

Dit klinkt gevaarlijk (omdat bij eventueel verlies de kosten van de – veelal grote en krachtige – tegenpartij betaald zouden moeten worden) maar is het niet. We willen namelijk dat dit eenzijdig gaat gelden, dus dat een groot platform de werkelijke kosten van een rechtszaak aan een individueel slachtoffer vergoedt als het slachtoffer wint. En niet andersom, als het slachtoffer verliest.

4. Dat websites en socialmediaplatforms vooraf moeten beoordelen of de content die bij hen wordt aangeboden, rechtmatig gepubliceerd kan worden. Ze moeten uitsluiten dat onrechtmatig materiaal online komt. Bijvoorbeeld door te controleren of alle betrokkenen toestemming voor publicatie hebben gegeven.

Merk op dat deze doelstelling inmiddels al gerealiseerd is, door de uitspraak op onze procedure tegen Vagina.nl. Toch handhaven we deze beleidsdoelstelling, omdat er nog hoger beroep ingesteld kan worden.

5. Dat de stichting Stop Online Shaming de status van trusted flagger krijgt. Oftewel: dat verzoeken van Stop Online Shaming (aan websites en socialmediaplatforms) om bepaalde content per direct offline te halen, meteen worden ingewilligd.

Merk op dat deze doelstelling inmiddels al gerealiseerd is voor TikTok. De vraag is of we hiermee door moeten gaan, omdat we geen individuele slachtoffers ondersteunen.

6. Dat rechtsbijstandsverzekeraars een vergoeding voor ‘online shaming’-zaken in hun pakketten zullen opnemen.

Merk op dat deze doelstelling inmiddels al gerealiseerd is door de rechtsbijstandsverzekeraar DAS (die onze rechtszaak tegen Zwartelijstartsen.com gefinancierd heeft). We zullen nog nagaan in hoeverre andere rechtsbijstandsverzekeraars hiermee omgaan.